Μουσειολογική μελέτη για τη δημιουργία του πρώτου στην Ελλάδα μουσείου με αποκλειστικά ψηφιακά εκθέματα που θα παρουσιάζει την ιστορία του Λόφου του Φρουρίου Λάρισας. Το νέο μουσείο με τίτλο "Μουσείο του Λόφου Φρουρίου Λάρισας" έχει ως αντικείμενο την παρουσίαση της ιστορίας του Λόφου με ψηφιακά μέσα και χωρίς φυσικά αντικείμενα. Θα στεγαστεί στο συγκρότημα των πρώην Στρατιωτικών Αρτοποιείων Λάρισας και την ευθύνη για τη δημιουργία του έχει η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας, η οποία ανάθεσε στο Εργαστήριο Πολιτισμού και Ψηφιακών Μέσων του Τμήματος Πολιτισμού και Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας την εκπόνηση της μελέτης.  

[από την Εισαγωγή της μελέτης]

"Το Εργαστήριο Πολιτισμού και Ψηφιακών Μέσων εξειδικεύεται στη διασύνδεση των πολιτισμικών σπουδών και των ψηφιακών τεχνολογιών. Δραστηριοποιείται ερευνητικά στους τομείς της ψηφιακής πολιτιστικής κληρονομιάς, του ψηφιακού πολιτισμού, της οπτικής και μουσειακής κουλτούρας, των ψηφιακών εκθέσεων και μουσείων, της καλλιτεχνικής έρευνας, καθώς και του ψηφιακού πολιτιστικού και θεματικού τουρισμού. Αποστολή του εργαστηρίου είναι η έρευνα, η εκπαίδευση και η ανάπτυξη εργαλείων και εφαρμογών που συνδέουν την επιστημονική γνώση με τις ανάγκες των πολιτιστικών φορέων και της κοινωνίας.

Βασική στόχευση της μουσειολογικής πρότασης είναι η δημιουργία ενός σύγχρονου ψηφιακού μουσείου, το οποίο αξιοποιεί το ιστορικό κτηριακό απόθεμα, τον πλούτο του αρχαιολογικού και ιστορικού υλικού και τις δυνατότητες των ψηφιακών τεχνολογιών, για να προσφέρει μια βιωματική, εμβυθιστική και διαδραστική εμπειρία. Το Μουσείο φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως πολιτιστικός κόμβος, που θα συνδέει τη διαχρονική ταυτότητα του Λόφου Φρουρίου με τη σύγχρονη Λάρισα, ενισχύοντας τη σχέση του κοινού με την πόλη, την ιστορική μνήμη και την τοπική ταυτότητα.

Η μουσειολογική μελέτη δομείται σε ενότητες που αντανακλούν τα βασικά στάδια σχεδιασμού ενός σύγχρονου μουσείου. Ξεκινά με την τεκμηρίωση της σκοπιμότητας και τον καθορισμό των στόχων και του οράματος του Μουσείου. Ακολουθεί η ανάλυση του κοινού, με ιδιαίτερη έμφαση στις διαφοροποιημένες ανάγκες των επιμέρους ομάδων επισκεπτών. Στη συνέχεια, εξετάζεται η ιδιαιτερότητα του Μουσείου, το οποίο βασίζεται αποκλειστικά σε ψηφιακές συλλογές και εκθέματα.

Η μελέτη περιλαμβάνει την ανάλυση της αφηγηματικής στρατηγικής και των τρόπων επικοινωνίας με το κοινό. Στη συνέχεια περιγράφει εκτενώς τις εκθεσιακές ενότητες, συνδέοντας θεματικές, τεχνολογίες και εμπειρίες. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη σχέση του Μουσείου με τον περιβάλλοντα χώρο του Λόφου, με προτάσεις για εκθέματα και εφαρμογές υπαίθριας μουσειακής εμπειρίας. Ακολουθεί ενότητα με αναφορά στους εξαιρετικά σημαντικούς παράγοντες για ένα σύγχρονο μουσείο που είναι η προσβασιμότητα και η συμπερίληψη και σαφή σύνδεση των αρχών αυτών με τις εκθεσιακές επιλογές όσον αφορά τόσο στο περιεχόμενο όσο, και κυρίως, στην τεχνολογία.

Η μελέτη ολοκληρώνεται με μια εκτενή ενότητα ιστορικής και αρχαιολογικής τεκμηρίωσης, που συγκροτεί τη βάση του επιστημονικού περιεχομένου και της αφήγησης της έκθεσης."

 

Δρ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, Αρχαιολόγος - Ιστορικός Τέχνης, Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών -Α.Π.Θ. (έρευνα)

Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας - ΥΠΠΟ

Κύλιση στην κορυφή